Karasiewicz-Szczypiorski, Radosław; Zawadzka-Pawlewska, Urszula(Instytut Archeologii Uniwersytet Warszawski, 2014)
W latach 2005–2006 interdyscyplinarny zespół
z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego prowadził
nieniszczące, nieinwazyjne badania murów obronnych
Chersonezu Taurydzkiego. Pracami były objęte odcinki
fortyfikacji widoczne na powierzchni gruntu. Pozostałości
umocnień analizowano przede wszystkim pod kątem identyfikacji
rodzajów budulca.
Przeprowadzono także inwentaryzację i dokumentację
pęknięć widocznych na powierzchni murów. Celem tego
drugiego projektu była identyfikacja przyczyn obserwowanych
uszkodzeń. Poszukiwanie domniemanych śladów trzęsień
ziemi na murach obronnych Chersonezu Taurydzkiego
rozpoczęto od wykonania dokumentacji fotograficznej
oraz rysunkowej dostępnych reliktów architektonicznych.
Dokumentacja została następnie porównana z publikowanymi
materiałami z innych obszarów sejsmicznych....
Karasiewicz-Szczypiorski, Radosław(Instytut Archeologii Uniwersytet Warszawski, 2015)
W Bałakławie, w dzielnicy Kadykovka, w XX w. dokonano szeregu znalezisk, których współwystępowanie mogło wskazywać, że gdzieś w pobliżu w starożytności stacjonował rzymski garnizon. Wśród zabytków pozyskanych przypadkowo należy wymienić przede wszystkim fragment greckiej inskrypcji wzmiankującej trybuna L. Arriusza Alkibiadesa oraz nagrobek rzymskiego kawalerzysty Juliusza Valesa z oddziału o nazwie ala Atectorigiana.
W 1992 podczas wykopalisk ratowniczych na miejscu budowy placu targowego odsłonięto część budynku oznaczanego roboczo literą „A” lub numerem 1. Pierwsze systematyczne badania w bałakławie-Kadykovce prowadziła w latach 1997–1999 wspólna polsko-ukraińska ekspedycja kierowana przez T. Sarnowskiego z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz O.Savelję z Muzeum „Chersonez Taurydzki” w Sewastopolu. odkryto wówczas świątynię Jowisza Dolicheńskiego. Podczas wykopalisk pozyskano m.in. inskrypcje łacińskie, detale architektoniczne, fragmenty posągów i dekoracji rzeźbiarskiej. Na tej podstawie możliwe było stwierdzenie, że przybytek zbudowali żołnierze rzymscy. Powstała także rekonstrukcja budowli oraz jej wnętrza. Licznie znajdowane stemplowane dachówki pozwoliły na dopracowanie chronologii i periodyzacji obecności różnych kontyngentów rzymskich w Taurydzie. Wspomniany budynek „A” oraz świątynia funkcjonowały w 2. połowie II w. – 1. połowie III w. badania budynku „A” podjęto na nowo w latach 2009–2013. ze strony Uniwersytetu Warszawskiego wykopaliskami kierował autor niniejszego tekstu.
Podczas prac terenowych odsłonięto m.in. pozostałości kilku budowli. Analiza tych reliktów umożliwiła wyróżnienie faz ich użytkowania oraz określenie ram chronologicznych każdej z nich....