Gilewski, Michał(Pracowania Badań Historycznych i Archeologicznych Pomost, 2016)
In this paper, I discuss digital slow motion videography as a method of
recording rapidly occurring phenomena that are similar to past dynamic processes.
Slow motion videography has already seen use in documenting archaeological
experiments. In the past, this required expensive equipment and film. Only very
recently has this type of imaging become possible with consumer grade digital cameras
therefore allowing it to be utilized by archaeologists much more often, for example to
improve our understanding of stone tool making gestures. Until recently, slow motion
recordings were primarily used to demonstrate or facilitate an adequate, reflective
perception of experiment. However, today, digital media enables more varied footage-
based research through multiple recordings, video enhancement and integration of
data into computer databases and sharing and learning networks....
Unknown author(Homini. Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2019)
Autorzy postawili sobie za cel przygotowanie opracowania podsumowującego dzisiejszy stan prac edytorskich nad źródłami średniowiecznymi i wiedzy źródłoznawczej na temat korpusu narracyjnych i literackich źródeł średniowiecznych. Nasze repertorium może stanowić przewodnik po piśmiennictwie
wieków średnich. Mamy nadzieję, że użytkownicy otrzymają wygodne narzędzie umożliwiające szybkie dotarcie do danych bio-bibliograficznych rozproszonych edycji źródłowych oraz wykaz stanu badań i ustalenia na temat tradycji rękopiśmienna.
W przypadku rękopisów staraliśmy się dotrzeć do wielu z nich i z autopsji podawać informacje np. o kartach/stronach, na których znajdują się określone dzieła. Nie zawsze jednak było to możliwe. Wtedy podawaliśmy tego typu informacje za dotychczasową literaturą przedmiotu lub edycjami. Z powodu
zmian foliacji w późniejszym czasie, numery kart w takich przypadkach mogą być dzisiaj nieaktualne. Czasem jednak, zwłaszcza gdy rękopisu nie mogliśmy poznać z autopsji, a informacje w literaturze były niejasne, danych tych nie podajemy. Natomiast, co warto podkreślić, w przypadku wydanych już źródeł, niekiedy udało nam się poszerzyć liczbę przekazów określonego dzieła o rękopisy do tej pory nieznane.
Clavis scriptorum et operum ma być – w zamierzeniu zespołu realizującego projekt – punktem wyjścia do dalszych badań i wskazać ich główne kierunki. Zgodnie z naszymi zamierzeniami ma formułę otwartą, wymagającą regularnej aktualizacji wraz z postępem badań nad polskimi źródłami średniowiecznymi.
Mamy nadzieje, że dalsza kwerenda archiwalna i biblioteczna przyniesie informacje nie tylko o przekazach tekstów już wydanych, ale umożliwi odkrycie tekstów nieznanych. Badania takie powinny stać się priorytetowym zadaniem polskiej mediewistyki....
Jakubiak, Krzysztof; Jakubiak, Krzysztof(Polish Centre of Mediterranean Archaeology, University of Warsaw (PCMA UW), Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego (WUW), 2016)
Tekst ma za zadanie przedstawienie genezy Święta Paschy. Tradycja biblijna wspomina o owym święcie w kontekście mitycznej przeszłości Hebrajczyków (np. w księdze Wyjścia i Jozuego), lecz zarazem wyraźnie łączy początki owego Święta z okresem panowania króla Judy Jozjasza (640–609 p.n.e.). W artykule staram się pokazał, że związek Paschy z opowieścią o Wyjściu Izraelitów z Egiptu ma wtórny charakter i zatem nie odzwierciedla genezy samego rytuału. Jednocześnie teksty Starego Testamentu wskazują na żywotność w Judzie VII w. p.n.e. religijnej praktyki polegającej na składaniu dzieci w ofierze (ofiary typu molk). Przedstawiona jest tu hipoteza, zgodnie z którą tzw. reforma Jozjasza nie miała charakteru radykalnego oczyszczania religii judejskiej, lecz polegała główne na odejściu od ofiar z dzieci (molk) i zastępienia ich centralną ofiarą ochronną, polegającą na ofiarowywaniu zwierzęcia zastępczego (jagnię paschalne). Zaproponowano również inne niż zwykle wyjaśnienie etymologii samej nazwy Święta, a zatem nie od ps.h w znaczeniu „kuleł”, lecz „chronił”. Pierwotna Pascha przedstawiona została, jako rytuał odbywany w Świątyni Jerozolimskiej, a główną osobą odpowiedzialną za kult był monarcha....